ساختمان شرکت سهامی فرش ایران

در سال‌های جنگ وو به دلیل بمباران هوایی عراق در پیرامونن این ساختمان دیوارها رفته رفته ترک برداشته و به حالتی نیمه‌ویران گرفتند. از این رو طبقه دوم ساختمان دیگر قابل استفاده نبود تا این که در سال‌های ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ این ساختمان بازسازی و بهسازی شد.
این ساختمان که در سال‌های پایانی دوره قاجار پایه‌گذاری شد، یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های معماری ایرانی در آن دوره است. معماری این ساختمان با الهام از معماری هخامنشی و نیز معماری ساسانی و با بهره گرفتن از عناصر معماری آن دوره همانند ستون‌ها و سرستون‌های هخامنشی، پرهای هخامنشی، شیرهای بالدار، نیلوفرهای هخامنشی، تاج خروسی‌ها و … طراحی و ساخته شده است.

این ساختمان در سال ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ بازسازی و مرمت شد. نخست سازه آن که خشت و گلی بود ترمیم شد و آن گاه نمای ظاهری و پیکره ساختمان با وجود فرسایش بسیار در گذر روزگاران هنوز چندان از میان نرفته بود. از این رو عناصر و اجزای معماری آن همچون نمای آجری، ستون‌ها، سرستون‌ها و زیرستون‌ها بهسازی شدند.

در و پنجره‌های چوبی پوسیده و آسیب دیده با همان طرح بازسازی در جای خود گذاشته شدند. بدین سان نمای بیرونی همچنان نگهداشته شد. با زدودن لایه‌های گچ از ستون‌ها در تالارها دورنی، رویه سنگی آنها پیدا شد که همسان با طراحی ستون‌های نمای بیرونی بودند.
روی یکی از ستون‌های این ساختمان، سنگ‌نبشته‌ای وجود دارد که بانی و معمار این ساختمان را روی آن تراشیده است: «حسب‌الفرمایش عمده‌التجار ارباب جمشید عمل … .» که شوربختانه نام معمار آن آشکار نیست.

درسترسی:

نزدیک ترین ایستگاه مترو به این ساختمان ایستگاه فردوسی واقع در خط چهار مترو تهران است.
آدرس : خیابان فردوسی – نرسیده به میدان فردوسی – سمت راست